Dyspepsja, czyli inaczej niestrawność powoduje pieczenie i ból w górnej części brzucha. Wiele osób błędnie używa tej nazwy w przypadku pojedynczego przejedzenia, np. podczas świąt. Natomiast przypadłość ma miejsce, gdy dolegliwości mają charakter przewlekły. Dyspepsja jest uciążliwa, ponieważ z czasem odbiera choremu radość czerpaną z jedzenia ulubionych potraw, a nawet może powodować powikłania. Jakie są przyczyny, objawy i jak przebiega leczenie tej przypadłości?
Dyspepsja – przyczyny
Spis treści:
Dyspepsję dzielimy na organiczną i czynnościową. Pierwszy typ najczęściej jest spowodowany innymi, często ukrytymi chorobami, np. wrzodami żołądka, refluksem żołądkowym, zapaleniem trzustki lub wątroby. Przypadłość może być także spowodowana niektórymi lekami, np. niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, które przyjmują chory na artretyzm lub cierpią na powracające stany zapalne stawów.
Wart dodać, że przewlekłe dolegliwości układu pokarmowego mogą być również spowodowane spożywaniem niektórych produktów, np. napojów gazowanych, ostrych przypraw (musztardy), a także alkoholem.
Dyspepsja czynnościowa najczęściej nie ma określonych przyczyn, ponieważ nie istnieją czynniki, które mogłyby ją powodować. Dlatego pacjent podejmuje wtedy leczenie objawowe, które przynosi ulgę.
Dyspepsja – objawy
Dyspepsja może dawać silniejsze lub słabiej odczuwalne objawy. Do najczęściej występujących symptomów należą:
- przewlekła zgada, która nasila się po zjedzeniu posiłku
- ból w górnej części brzucha
- uczucie nadętego brzucha nawet po zjedzeniu niewielkiego posiłku
- mdłości
- ciężkie odbijania
- wymioty
Warto dodać, że osoby, które cierpią na dyspepsję, szybko zaspokajają swój głód, ponieważ wpływa na to uczucie nadętego brzucha.
Dyspepsja – diagnoza lekarska
Leczenie dyspepsji rozpoczyna się od wywiadu, jaki przeprowadza lekarz z pacjentem. W przypadku przyjmowanych leków lub innych chorób należy o tym powiedzieć, ponieważ do ułatwi lekarzowi diagnozę i zastosowanie odpowiedniego leczenia. U pacjentów z łagodnymi objawami, lekarz najczęściej nie przeprowadza dodatkowych badań, lecz stosuje odpowiednie metody leczenia.
Jeśli pacjent nie odczuwa trwałej poprawy, to najczęściej kierowany jest na gastroskopię przełyku oraz badanie ultrasonograficzne przewodu pokarmowego. W przypadku silnych dolegliwości przeprowadzane jest także badanie na stężenie kwasu solnego w żołądku. Po dokładnej diagnozie pacjent podejmuje leczenie.
Dyspepsja – leczenie
Leczenie dyspepsji zależy od jej przyczyny. Jeśli spowodowana jest wrzodami żołądka, o czym wielu pacjentów dowiaduje się dopiero podczas badań, to stosowane są metody leczenia wrzodów. I podobnie wygląda zwalczanie niestrawności w przypadku innych, towarzyszących jej chorób. W przypadku dyspepsji czynnościowej stosowane jest leczenie objawowe.
Najczęściej opiera się ono na przyjmowaniu leków obniżających poziom kwasu solnego, które łagodzą zgagę. Poza tym, pacjent powinien wprowadzić do swojego życia określone nawyki związane ze sposobem odżywania oraz unikaniem produktów, które obciążają żołądek. W diecie przy dyspepsji powinny znaleźć się produkty, które są lekkostrawne, np. białe pieczywo, ryż biały, itd. Dodatkowo warto pić napar z melisy, siemienia lnianego lub dziurawca, który uspokaja soki żołądkowe.
Należy wykluczyć natomiast takie produkty jak: tłuszcz zwierzęcy, ciemne pieczywo, ciemny ryż, płatki owsiane, soki cytrusowe, alkohol, napoje gazowane, itp. Produkty te obciążają żołądek i powodują zwiększone wydzielanie kwasu żołądkowego. Warto pamiętać, że długotrwale utrzymujący się, wysoki poziom kwasu solnego powoduje nadżerki w błonie śluzowej żołądka, co prowadzi do stanu zapalnego, a w konsekwencji do wrzodów żołądka.
Dyspepsja z pozoru nie jest groźną dolegliwością, ale w przypadku przewlekłych objawów należy udać się do lekarza, aby przypadłość nie spowodowała trwałych uszkodzeń w przewodzie pokarmowym.
