Czerwienica to inaczej nadkrwistość, czyli stan, w którym organizm produkuje zbyt dużą ilość czerwonych ciałek krwi (erytrocytów) w szpiku kostnym, a następnie w całym układzie krwionośnym. Choroba stanowi zagrożenie dla życia, ponieważ nadmiar erytrocytów zaburza płynność krwi i tym samym może doprowadzić do zatoru. Wielu chorych nie zdaje sobie sprawy, że taki stan utrzymujący się przed długi czas stanowi zagrożenie dla życia. Jakie są przyczyny, objawy i jak przebiega leczenie czerwienicy?
Czerwienica – przyczyny
Spis treści:
Czerwienica to choroba układu krwionośnego, która powoduje produkcję nadmiaru erytrocytów. Występują aż 3 typy tej choroby: pierwotna, wtórna i rzekoma. Dokładne przyczyny powstawania przypadłości nie są jeszcze do końca znane, ale we wszystkich typach dochodzi do nadprodukcji czerwonych ciałek krwi. Można powiedzieć, że nadkrwistość to przeciwieństwo białaczki, gdzie dochodzi do nadmiaru produkcji białych ciałek krwi.
Czerwienica – objawy choroby
Czerwienica może mieć różne objawy w zależności od typu, ale do najczęściej występujących należą:
- częste bóle brzucha
- obfite pocenie się nawet przy chłodnej temperaturze, tzw. zimne poty
- bóle i zawroty głowy, które nasilają się podczas wstawania
- spadek wagi
- słaba kondycja fizyczna i duszność podczas wysiłku
- powiększona wątroba i śledziona, co można zauważyć gołym okiem
- obfite miesiączki u kobiet
- trudne gojenie się ran
Czerwienica – diagnoza
W przypadku podejrzenia czerwienicy lekarz rodzinny najczęściej kieruje pacjenta na badania krwi. Jeśli wyniki wykażą podwyższony poziom hemoglobiny, to dalszym leczeniem zajmuje się hematolog, który przeprowadza specjalistyczne badania mające na celu wykrycie przyczyny zwiększonej produkcji czerwonych ciałek krwi. To pozwala ustalić typ choroby i zastosować odpowiednie leczenie w dalszej kolejności.
Czerwienica pierwotna – leczenie
Leczenie czerwienicy pierwotnej skupia się przede wszystkim na zapobieganiu zakrzepicy, która może spowodować zator lub zawał serca. Najczęściej stosowana jest aspiryna, która działa rozrzedzająco na krew i tym samym usprawnia krążenie. W przypadku zaawansowanej choroby stosowane są także krwioupusty, które wyrównują parametry krwi. Niektórzy pacjenci przyjmują też inne leki na rozrzedzenie krwi i zmniejszenie produkcji erytrocytów.
Czerwienica wtórna – leczenie
Czerwienica wtórna leczona jest za pomocą farmaceutyków zapobiegających zakrzepicy. Podobnie jak w poprzednim rodzaju pacjenci stosują aspirynę, która zapobiega zakrzepicy. W niektórych przypadkach lekarz przepisuje także inne leki, które należy systematycznie stosować. W cięższych przypadkach stosowane są krwioupusty, które wyrównują parametry krwi.
To podstawowe leczenie, które pozwala zapanować nad chorobą, natomiast należy pamiętać, że ten rodzaj nadkrwistości może być także spowodowany chorobą narządów wewnętrznych. W takim przypadku wymagane jest leczenie choroby pierwotnej.
Czerwienica rzekoma – leczenie
Czerwienica rzekoma najczęściej występuje w wyniku utraty dużej ilości płynów spowodowanej wymiotami, biegunką lub piciem zbyt małej ilości wody podczas dużego wysiłku w trakcie upału. Na ten rodzaj nadkrwistości cierpią także osoby, które spożywają duże ilości alkoholu i kawy. Kawa działa moczopędnie, a do trawienia alkoholu organizm zużywa duże ilości wody. Warto wiedzieć, że ten rodzaj czerwienicy nie ma nic wspólnego z nadprodukcją czerwonych krwinek, ale ich stosunek do ilości osocza jest zbyt wysoki.
Czerwienica rzekoma u zdrowych osób występująca wskutek odwodnienia nie jest uznawana za chorobę, dlatego leczenie polega przede wszystkim na nawodnieniu organizmu oraz uzupełnieniu elektrolitów. Najczęściej objawy ustępują po nawodnieniu organizmu. W tym celu warto pić ok. 2 litrów niegazowanej wody na dobę. Obecnie w sklepach i aptekach dostępne są także napoje izotoniczne, które dostarczają elektrolity, minerały, witaminy oraz odpowiednio nawadniają organizm.
