Sarkoidoza inaczej nazywana Besniera-Boecka-Schaumanna to stan chorobowy, w wyniku którego dochodzi do powstawania grudek w węzłach chłonnych i płucach. Choroba jest podstępna, ponieważ na początku nie daje silnych objawów i rozwija się po cichu. Natomiast w późniejszym okresie dochodzi do zaostrzenia objawów, przez co chorzy zgłaszają się do lekarza. Niestety często zmiany, które zaszły w płucach lub węzłach chłonnych są już nieodwracalne. Nieleczona sarkoidoza lub zbyt późno podjęte leczenie może prowadzić nawet do zgonu pacjenta. Jakie są przyczyny, objawy i jak przebiega leczenie tej przypadłości?
Sarkoidoza – przyczyny
Spis treści:
Przyczyny sarkoidozy nie są jeszcze do końca znane, ale najczęściej choroba ma podłoże genetyczne. Oznacza to, że jest dziedziczona po bliskich przodkach. Jak dochodzi do zarażania organizmu? Otóż węzły chłonne pełnią ważną funkcję odpornościową. W przypadku sarkoidozy antygeny przedostają się do węzłów chłonnych i tym samym zaczynają je atakować.
Zdrowe komórki w węzłach chłonnych automatycznie zaczynają zwalczać patogeny i tym samym powstają tzw. ziarniniaki. To z kolei upośledza pracę układu odpornościowego, przez co organizm nie jest w stanie bronić się przed infekcjami. Stan chorobowy u większości osób atakuje głównie płuca i węzły chłonne, ale nieleczony może objąć także pozostałe narządy i doprowadzić do zgonu.
Dlatego w przypadku wystąpienia objawów, należy jak najszybciej udać się do lekarza, aby nie doszło do poważnych powikłań zdrowotnych lub nawet do śmierci.
Sarkoidoza – objawy
Sarkoidoza w początkowej fazie przybiera łagodny przebieg, więc jej objawy są prawie nieodczuwalne przez chorego. To z kolei powoduje, że pacjenci zgłaszają się do lekarza, gdy przypadłość zdążyła się już rozwinąć. W późniejszym etapie symptomy choroby również nie są do końca kojarzone z poważnym stanem chorobowym, ponieważ przypominają przeziębienie: podwyższona temperatura, brak apetytu, bezsenność, bóle i lekki zawroty głowy.
Natomiast w zaawansowanym stopniu, choroba przybiera ostrzejszy przebieg, ponieważ zainfekowaniu ulegają:
Płuca – chory odczuwa duszność i cierpi na uciążliwy kaszel.
Zaczerwieniona skóra – w początkowej fazie pojawia się rumień na podudziach, który z czasem rozprzestrzenia się na pozostały obszar skóry.
Serce – pojawiają się dolegliwości układu krążenia t.j. kołatania serca.
Stawy – w zaawansowanym stadium sarkoidozy pojawiają się bóle kostno – stawowe
Śliniaki – dochodzi do powiększenia gruczołów śliniakowych.
Oczy – występuje pieczenie i przekrwienie gałek podobnie jak przy zapaleniu spojówek.
Sarkoidoza – leczenie choroby
Sarkoidoza leczona jest najczęściej za pomocą leków przeciwzapalnych dostępnych w aptece bez recepty lub wypisanych przez lekarza. Ich zadaniem jest zwalczanie grudek powstałych w narządach i przywrócenie sprawności układowi odpornościowemu. U pacjentów z zaawansowanym stadium choroby stosowane są leki immunosupresyjne lub steroidowe, które zwalczają rozwinięte ogniska choroby.
Jeśli stan choroby objął także oczy to pacjenci przyjmują leki przeciwobrzękowe, aby nie doszło do uszkodzenia wzroku. Leczenie trwa do 12 miesięcy, a pacjent w tym czasie znajduje się pod ścisłą kontrolą lekarską.
Należy przestrzegać zaleceń medycznych i pod żadnym pozorem nie wolno samemu przerywać leczenia, aby nie doszło do powikłań. Po zakończonym leczeniu pacjent najczęściej zgłasza się na terminowe wizyty kontrolne, w celu wykluczenia nawrotu choroby.
Sarkoidoza to podstępna choroba, która może powodować powstawanie nieodwracalnych zmian, dlatego w przypadku wystąpienia jej objawów należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza i podjąć leczenie. W przeciwnym razie choroba zdąży się rozwinąć i może prowadzić do trwałych uszkodzeń narządów wewnętrznych lub zgonu.
